Even iets anders…

Mijn buurvrouw gaat op vakantie. Op zich niets bijzonders natuurlijk, zij is niet de enige die een reis onderneemt. Haar reisdoel is Scandinavië, te beginnen in Denemarken en dan misschien nog door naar Zweden. En ik heb beloofd de post uit de brievenbus te halen, alhoewel we tegenwoordig nog nauwelijks post via de bezorger in de bus krijgen en ik dus meer in de brievenbus kijk dan hem ook daadwerkelijk van slot haal om er iets uit te halen.

Een beetje jaloers ben ik wel. Er zijn in de ons omliggende landen twee bekende kantsteden met museum, winkels en veel kant. De ene is Brugge, de kantstad in België. Het is niet precies bekend of het kant in Vlaanderen of in Italië is ontstaan, waarschijnlijk al in de 15e eeuw. Brugge heeft een kantcentrum en de twee Brugse kantdagen en er is zelfs, in 1921, een film gemaakt: De kantwerkster van Brugge. Ik ben hier ooit geweest, maar dat is heel lang geleden en toen kloste ik nog niet, dus dat staat nog op mijn verlanglijstje.

De andere bekende kantstad, eigenlijk stadje, is Tønder in Denemarken. Hier ben ik meermalen geweest, ook toen ik al wel kantklossen als hobby had opgepakt. Helaas was het museum, Drøhses Hus bij mijn bezoek of vanwege een verbouwing gesloten of omdat we gewoon te laat waren of omdat we maar heel kort tijd hadden en dus staat ook dat nog op mijn verlanglijstje. Tønder heeft een eigen kantsoort, het Deense woord hiervoor is Tønderkniplinger, dit kant werd al rond 1600 geproduceerd. Na 1864 is hier de kanttraditie grotendeels verdwenen, maar tegenwoordig is er juist weer veel belangstelling.

Mijn buurvrouw klost zelf niet, dus ik verwacht niet dat zij dit stadje aandoet om naar het museum te gaan. Ik heb mij vergist. Bij terugkomst komt zij de post en de sleutel halen en geeft mij een pakje, op z’n Deens mooi ingepakt. Het bevat twee handgemaakte klosjes, een brochure van het museum Drøhses Hus, een aankondiging dat de jaarlijkse kantklosdagen volgend jaar op 6 en 7 juni 2025 zijn en een patroon met werktekening van een boekenlegger. In overleg met de verkoopster heeft zij iets uitgezocht, waarvan zij beiden dachten dat ik het wel aankon. Zij heeft dus Tønder bezocht en daar in dat stadje aan mij gedacht. De verrassing is geslaagd, dit is wel het laatste wat ik verwacht en er is werk aan de winkel.

Ik heb het patroon eerst voor mijn dunnere garen verkleind (standaard Tønderkant is wat groffer en dan staan de speldenstipjes verder uit elkaar), toen op stevig papier geplakt, een laagje afdekplastic er over heen geplakt en voorgeprikt. Op elk stipje komt een speld te staan en dan is het handig dat de gaatjes al zichtbaar zijn. Op het bruine strookje staan de stipjes, ze zijn zonder prikken ook lastig te zien. Vervolgens 20 paar klosjes opgewonden (het waren er gelukkig niet zo veel) en aan het klossen geslagen volgens de kleurtekening. Elke kleur staat voor een bepaalde slag, de kleurcodes zijn internationaal. Ik ben blij met het uiteindelijke resultaat en heb een cadeautje voor mijn buurvrouw, nu haar nog blij maken met het eindresultaat. En dan misschien nog maar eens een tweede klossen, omdat het zo’n leuk tussendoorwerkje is.